بررسی فراوانی انتروباکتریاسه واجد بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف و تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آنها در نمونه‌های بالینی بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه جندی‌شاپور اهواز

زمینه و هدف: تولید بتالاکتا مازهای وسیع­الطیف توسط ایزوله­های انتروباکتریاسه به عنوان یک مکانیسم مهم مقاومت در  مقابل آنتی­بیوتیک­های بتالاکتام محسوب می­شود. این مقاومت اکنون یکی از معضلات اصلی برای درمان عفونت­های میکروبی می­باشد. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی بتالاکتامازهای وسیع­الطیف در ایزوله­های انتروباکتریاسه و تعیین الگوی مقاومت آنتی­بیوتیکی این ایزوله­ها می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه، 240 ایزوله انتروباکتریاسه از نمونه­های کلینیکی بیمارستان­های گلستان و امام­خمینی اهواز جمع­آوری شده و با تست­های بیوشیمیایی استاندارد  تعیین هویت شدند. در مرحله بعد حساسیت این ایزوله­ها نسبت به 9 آنتی­بیوتیک به روش دیسک دیفیوژن تعیین گردید. سپس ایزوله­های انتروباکتریاسه مولد بتالاکتامازها از طریق تست تأییدی دیسک ترکیبی و بر اساس معیار CLSI شناسایی گردیدند. یافته­ها: در این مطالعه تعداد 240 ایزوله از باکتری­های خانواده انتروباکتریاسه شناسایی گردیدند که از میان آنها E.coli  با 3/71%، Enerobacter  با 1/27% و    Klebsiellaبا 2/1%، بیشترین ایزوله را تشکیل دادند. نتایج حاصل از تست­های فنوتیپی نشان داد که از 240 ایزوله انتروباکتریاسه 108 ایزوله (45 %) مولد بتالاکتاماز بودند. نتایج تست دیسک دیفیوژن نیز نشان­دهندۀ میزان مقاومت باکتری­های اشریشیاکلی، انتروباکتر و کلبسیلا نسبت به سفتازیدیم و سفوتاکسیم به ترتیب 3/43 و 8/55 درصد بود. نتیجه­گیری: مطالعه حاضر نشان می دهد که سویه های انتروباکتریاسه مولد آنزیم های ESBL در حال افزایش هستند. بنابراین بررسی مقاومت های ناشی از تولید آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف، قبل از تجویز داروی مناسب، می تواند از انتشار باکتریهای مقاوم جلوگیری نماید.